Vegale, „gugg
dò“ liest sich ja au id schlecht. Abr mei Tartiflätt isch oifacher. I nimm dia magere Schbeggwirfl, welle dia id mit de Zwiebla abrôta dua (Da woisch, a Eggle vo meiner Tartiflät isch schbegglos wäga miar und no muene id d’Zwiebla oimal mitem Schgegg und oimal ohne adinschda). Außrdem duene koi Salz id nei, dia Schbeggwirfl sin gsalza gnua. Und dia Gruschde vom Käs ersetzt dAlufolie.
Wa da Minschdrkäs agoht, brélele, den Tipp honne voma Äggsgschäftsfiahra vo Mathjö Ino (gits dia no? Muess gleimôl danôch guggla) griagt. Dia Firma isch in Tuhl dahoim gwäa, da GF hot in Metz in da Näh vom Plass Stanislass gwohnt. Dô hottme ammel unsr Gschäftsfiahra zom Dollmädscha mitgnomma. Mei, des war ammel schee, indressant und egoschmoichelig. Also, Minschdr odr Rebloscho, des schengkd sich nix. Isch boids zom empfäahla.
Oin ganz sauwichtiga Typ: Wer a Tartiflätt macht, mueß ubedingt d’Kichediera zualoh, sonsch schdingkd sganz Haus. Und wenn dGarderob in da Näh vo da Kiche isch, no däte dMentl solang ins Schlôfzimmr vrfrachda.
Amoisle, da Himbeertoni vo da Breschdlingfarm kenne au. Honne abr gwieß scho vierzg Johr nimme ghert.
Guada Morga au no an älle und an da Potzigle. Ob der woiß, dasse wäga ihm im Herbschd Idalienisch afang?
Hoi, i glaub i honn an Roman gschrieba.
D'Edith moint no, wenne zua mein Kichefenschdr nausluag, no siene am Vegale seine gäale Schdreich.