https://www.zootier-lexikon.org/index.php?opt...
... Drill
Mandrillus leucophaeus • The Drill • Le drill
... Der in seiner Haimat stark gefährdete Drill wird nicht sehr häufig in europäischen Zoos gehalten, weil er vom bunter gefärbten Mandrill konkurrenziert wird. Zoos, welche die Art halten, engagieren sich häufig in in situ-Artenschutzprojekten.
Körperbau und Körperfunktionen
Der Drill ist der etwas kleinere und weniger farbenprächtige Verwandte des Mandrills. Wie bei jenem besteht ein extremer Dimorphismus zwischen männlichen und weiblichen Tieren ...
http://tierdoku.com/index.php?title=Mandrillu...
Der Drill (Mandrillus leucophaeus) zählt innerhalb der Familie der Meerkatzenverwandten (Cercopithecidae) zur Gattung der Backenfurchenpaviane (Mandrillus).
Beschreibung
Der Drill erreicht eine Körperlänge von 61 bis 76 cm, eine Schwanzlänge von fünf bis acht cm sowie ein Gewicht von 12 bis 25 Kg. Männchen werden annähernd doppelt so groß und schwer wie Weibchen. Das haarlose Gesicht ist überwiegend schwarz gefärbt, die langgezogene Schnauze ist gekennzeichnet durch nasale Knochen, die entlang des Nasenrückens verlaufen ...
http://www.markuskappeler.ch/tex/texs/mandril...
... 8 Arten von Pavianen werden im allgemeinen unterschieden, und zwar: 5 Arten von Steppenpavianen (Gattung Papio), welche in offenem Gelände leben und von denen der Gelbe Pavian (Papio cynocephalus) wohl der bekannteste ist; ferner 2 Arten von regenwaldbewohnenden, stummelschwänzigen Backenfurchenpavianen (Gattung Mandrillus), der Mandrill (Mandrillus sphinx) und der Drill (Mandrillus leucophaeus); und schliesslich 1 Art von Blutbrustpavianen (Gattung Theropithecus), der Dschelada (Theropithecus gelada), der im äthiopischen Hochgebirge zu Hause ist und einen eindrucksvollen Mähnenmantel trägt. ...
https://www.zootierliste.de/?klasse=1&ordnung...
Drill
Mandrillus leucophaeus
(F. CUVIER, 1807)
... Anzahl Unterart en: 02
Unterarten: 01. Mandrillus leucophaeus leucophaeus (Drill od. Tieflanddrill) - SO-Nigeria, Kamerun
02. M. l. poensis (Bioko-Drill) - Bioko-Insel
Eine weitere Unterart, M. l. mundamensis (Kamerun-Drill), wird meist nicht mehr anerkannt.
Quelle zur Taxonomie: Wilson, Don E. / Mittermeier, Russell A. HANDBOOK OF THE MAMMALS OF THE WORLD; Vol. 3 - Primates, 2013 ...
https://de.wikipedia.org/wiki/Drill_(Primat)
Der Drill (Mandrillus leucophaeus) ist eine Primatenart aus der Familie der Meerkatzenverwandten. Zusammen mit dem Mandrill bildet er die Gattung der Mandrillartigen (Mandrillus).
Beschreibung
Der Drill ähnelt dem Mandrill, hat aber nicht dessen leuchtende Gesichtsfärbung. Sein haarloses Gesicht ist schwarz, hat eine langgezogene Schnauze und Knochenfurchen, die entlang der Nase verlaufen. ...
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mandryl_r%C3%B3...
Mandryl równikowy [2], dryl [3] (Mandrillus leucophaeus) – gatunek ssaka z rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae), blisko spokrewniony z mandrylem barwnolicym (M. sphinx), od którego różni się głównie jednolitym ubarwieniem twarzy.
... Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy opisany naukowo przez F. Cuviera w 1807 roku pod nazwą Simia leucophaea na łamach czasopisma Annales du Muséum National d'Histoire Naturelle[4]. Jako miejsce typowe autor wskazał Afrykę[4]. ...
http://www.swiatzir.pl/zwierzeta/mandryl-barw...
... Wyróżniamy dwa podstawowe gatunki mandryli: mandryl równikowy (Mandrillus leucophaeus) oraz mandryl barwnolicy (Mandrillus sphinx).Charakterystyczną cechą mandryli jest ich ubarwienie sierści od czerni i szarości, do brązu, miejscami białe lub oliwkowe. Bardzo łatwo można je odróżnić po ubarwieniu twarzy, u mandryla równikowego jest ona jednolitego koloru czarnego, natomiast u mandryla barwnolicego jest kolorowa, zdominowana przez kolor niebieski, czerwony oraz fioletowy. ...
http://zooforum.pl/viewtopic.php?t=279
... Afryka:
1. Dryl (Mandrillus leucophaeus) . Bliski kuzyn mandryla. Jednak w porównaniu do krewniaka nie ma go żaden ogród zoologiczny w Polsce.
2. Dżelada (Theropithecus gelada). W Polsce ich nie ma, choć słyszałem o planach ich sprowadzenia. Nie pogniewałbym się, gdyby znalazły się też w warszawskim zoo.
3. Koczkodan sowiogłowy (Cercopithecus hamlyni). Bardzo ciekawy gatunek koczkodana. Nie ma go zbyt wiele w ogrodach europejskich, ale gdyby udało się uszczknąć coś z tych zasobów, byłoby miło. ...
https://encyklopedia.interia.pl/biologia-roln...
DRYL
Ssaki
(Mandrillus leucophaeus)
małpa wąskonosa z rodziny makaków, spokrewniona z mandrylem; występuje w lasach środk.-zach. Afryki, ob. gł. w Kamerunie; żyje w grupach; dł. ciała do 80 cm, waga do 45 kg; pysk masywny, silne uzębienie, twarz czarna; okolice okołoodbytowe i genitalne czerwono-fioletowe; ogon krótki; sierść brązowawa, wkoło twarzy szarobiała. ...
http://www.national-geographic.pl/przyroda/wy...
... Na podstawie zachowanych ilustracji biolodzy sądzą, że był to dryl (Mandrillus leucophaeus), małpa nieco podobna do pawiana. Nawet dzisiaj, po 460 latach, dryle są tak rzadko badane na swobodzie, że gdy niedawno na wyspie Bioko (Fernando Po) należącej do Gwinei Równikowej biolodzy z ekipy prowadzącej tam badania zauważyli ich stadko, wydali chóralny okrzyk zdumienia, po czym usiedli na ziemi, nie mogąc oderwać od nich oczu. ...
